Łucznictwo to szlachetna dyscyplina sportowa. Wymaga kondycji fizycznej, celnego oka i zdolności do zapanowania nad emocjami. Niezbędny też jest właściwie dobrany sprzęt – łuk, strzały, często też buty, stabilizatory i kołczan. Czym charakteryzują się te przedmioty?
Łucznictwo – Budowa strzał
Czym jest strzała? Każdy wie. Jednak opisanie jej budowy może sprawić już trochę problemów. Warto wiedzieć, że każdy jej element jest bardzo ważny i nie powinno się go lekceważyć. Ostre zakończenie strzały to grot. Obciąża strzałę i umożliwia wbicie się jej w tarczę lub inny cel. Wykonuje się go z aluminium, stali lub tytanu. Od rodzaju materiału zależy też ostateczna cena strzały. Drugim elementem budowy strzał jest jej promień. Tradycyjnie nazywano go drzewcem. To długa rurka z aluminium, włókna węglowego (karbonu) lub grafitu. Najbardziej popularne są strzały aluminiowe. To one są najtańsze, więc nadają się dla początkujących. Następną częścią jest nasadka. To mały, plastikowy element. Jego zadaniem jest ułatwienie zamocowania strzały na cięciwie łuku. W teorii, można sobie bez niej poradzić. Jednak zdecydowanie ułatwia ona strzelanie do celu. Ostatnim elementem są lotki. Przez laików nazywane są często po prostu piórkami. Oczywiście nie jest to poprawna nazwa. Obecnie wykonuje się je z tworzywa sztucznego. Najczęściej ma ono jasne kolory, nierzadko są one odblaskowe. Dzięki temu dużo łatwiej jest znaleźć zbłąkaną strzałę. Trzeba też zauważyć, że dobre strzały muszą być perfekcyjnie wyważone. Tylko wtedy ich lot może być prosty i stabilny. Oczywiście, trzeba też wziąć pod uwagę wiatr boczny, przeszkody na torze oraz przede wszystkim umiejętności samego łucznika. Nawet najzdolniejszy sportowiec nie będzie odnosił sukcesów, jeśli nie zainwestuje w dobry sprzęt. Kluczem do sukcesu jest też trening. Im więcej ćwiczeń, tym lepsze efekty można osiągać. Jeśli, więc zależy Ci na trafianiu do celu, to musisz dużo czasu spędzić ze swoim łukiem i tarczą. Ćwicz cierpliwość i opanowanie.
Łucznictwo – Budowa łuku
Sama strzała to za mało. Bardzo ważnym elementem jest też łuk. To narzędzie, które służy do wyrzucania pocisków – czyli strzał. Konstrukcja łuku jest wyjątkowo prosta. Składa się on właściwie tylko z dwóch części. Łęczysko to giętki pręt lub listwa. Jego środkowa część, która jest dopasowana do dłoni łucznika to majdan. Jest to swego rodzaju uchwyt, który ułatwia korzystanie ze sprzętu. Do łęczyska przymocowana jest cięciwa. To linka, która służy do miotania strzał. Miejsca mocowania cięciwy nazywa się gryfami. Łuk zawsze powinien być pierwszym sprzętem dla sportowca. Dopiero, gdy jest on idealnie dopasowany można pokusić się o wybór dodatków takich jak stabilizator czy celownik. Warto tu też wspomnieć o tym, że nie wszystkie łuki są takie same. Można wyróżnić kilka różnych typów łuków. które różnią się od siebie już na pierwszy rzut oka. Najważniejsze z nich są łuki sportowe. To współcześnie używany sprzęt. Czasem nazywa się je łukami olimpijskimi. Z takiego łuku strzela się na treningach oraz na zawodach sportowych. Jest wyjątkowo lekki, bo waży od 1,5 do 3 kg. Łatwo, więc go nosić. Bardzo charakterystyczny jest łuk refleksyjny lub azjatycki. Jest on wykonany z kilkunastu warstw drewna, ścięgien oraz rogów. Taki łuk ma bardzo ciekawy, wygięty kształt. Oczywiście, współczesne wersje są wykonywane z materiałów syntetycznych. Bardzo popularne są również łuki proste. Jest to broń, która była wykorzystywana już od mezolitu. Warto też wiedzieć, że łuki robione przez dzieci to też właśnie łuki proste. Wystarczy użyć kawałka linki oraz giętkiej gałązki np. wierzbowej. Takie proste narzędzia są bardzo często robione nawet w czasie zwykłego spaceru.
Karwasz
To kolejny ważny element wyposażenia łucznika. To ochraniacz na rękę. Jego zadaniem jest ochrona skóry przed uderzeniem cięciwy. Takie rany są wyjątkowo bolesne, więc warto zadbać o to by ich uniknąć. Nowoczesne karwasze są lekkie i wytrzymałe. Tylko z pozoru przypominają swoich przodków, którzy byli elementem wyposażenia rycerzy. Karwasz przyda się też osobom strzelającym z kuszy.
Łucznictwo nie jest drogim sportem, ale wymaga od łucznika skupienia i pełnej koncentracji, dlatego nie jest to sport dla każdego.